Jesienne zamyślenie

Łapie plusy nasza Jesień:

Ludzie porozbierani do krótkich rękawków,

Ptaki zażywają kąpieli,

A ja pozwalam sobie na chwile zatrzymania.

Bo warto...

Uśmiechy, szepty, rozmowy zbyt głośne, ale  też takie od serca.

Biegnące stopy, szuranie liści, 
Obracanych kółek rowerów i wózków dziecięcych,

pisk opon, odgłosy klaksonów - te dźwięki są ulicy codzienną nutą.

Gdzieś między torbami zakupów

idzie niejedna spokojna dusza.

Pamięć ulotna jest, ale obrazy pozostają na długo

Te skadrowane będą na zawsze.

Gdy smutno i na dworze zimno, przywołać je  można natychmiast. 

Szłyśmy jak co dzień

ona - zamyślona,

ja - zapatrzona w cudowny jesienny czas.

Ona - daleko myślami wśród szumiących klonów,

Ja spoglądałam na mijające twarze, otwarte spojrzenia, złączone dłonie.

Nadsłuchiwałam...

Ale żadnych słów choć było o czym mówić.

Gdzieś zniknęła, jak myśli o wczorajszym dniu zniknęły nad ranem.

Spoglądam na dziś.

I czuję

Ten zapach jesiennej aury,

I myśli utkane złocistym klonem,

Ubarwione purpurą dojrzewających liści.

I zamyślenie...

Znów zamyślona? Ona? Nie, to ja!

Udanego weekendu:)