Jesienne myśli

Lubię Jesień
i ten jej przedsmak,
kiedy nić babiego lata zahacza o rzęsy.
Mgliste poranki, i droga wśród drzew,
drzemiące szmery spłowiałych traw.

Na skraju lasu, pól i łąk
mgła płaszczem okrywa letnią dal.
Paleta barw letnich na jesienną zmienia
bogactwem kolorów w odcieniach żółci, czerwieni
jesienny wiatr podmuchem szeleści wspomnienia.

Ach ta jesień z widokiem mimozy!
W zastygłej pozie,
w promieniach słonecznych.
Mimozą my sami... zamyśleni, ściszeni,
spokojnym krokiem wkraczamy do jesieni.

Jesienny przedsmak;
zwątpieniem dla jednych
dla innych -  energią, by kierować życiem.
Wszystkim zaś podaje swą dłoń nostalgiczną,
szurając w liściach, prowadzi przez życie.

Lubię Jesień z jej małym smuteczkiem,
gdy czas liści na drzewach w dywan się zamienia.
Zaduma, nostalgia wypełnia nam myśli,
refleksją codzienną wieczór przeżyć zapada.

i jeszcze jesienna nutka i "Czerwone gitary"

Pozdrawiam serdecznie:)